زنون و حرکت – خبرگزاری ایرامکس

دیدن حرکت آسان است اما درک آن دشوار. براساس آرای زنون همیشه نیمی از راه باقی مانده است!

خبرگزاری علم و فناوری ایرامکس، آزاده پورحسینی؛ زنون رواقی مرد خردمندی بود که مدتها پیش زندگی می کرد و ایده های بسیار جالبی در مورد حرکت داشت.

زنون بر این باور بود که چیزهایی که حرکت می کنند باید ابتدا به نصف مسافتی که برای طی کردن نیاز دارند برسند. بنابراین، اگر می خواهید به سمت درختی بروید، ابتدا باید نیمه راه را طی کنید، سپس نیمه دیکر راه را از آن نقطه و غیره… زنون فکر می کرد که از آنجایی که برای رسیدن به درخت تعداد بی نهایت نقطه در نیمه راه وجود دارد، هرگز نباید واقعاً بتوانید به آن برسید! مفهوم پیچیده ای به نظر می رسد و همینطور هم هست.

او از این ایده استفاده کرد تا بگوید که حرکت غیرممکن است زیرا شما همیشه نیمه راه دیگری برای رفتن دارید! مثل این است که یک مسابقه انجام می دهید و هرگز نمی توانید به طرف مقابل برسید.

ایده زنون “پارادوکس زنون” نامیده می شود و مغز ما را وادار به فکر می کند. برخی از مردم هنوز در مورد این ایده بحث می کنند.

برخی می گویند ایده های زنون نشان می دهد که درک واقعیت بسیار دشوار است و گاهی اوقات می تواند ما را گیج کند. اما فکر کردن و تلاش برای فهمیدن هم سرگرم کننده است.

اگرچه ایده های زنون ممکن است عجیب به نظر برسند، اما به ما کمک می کنند به روش های جدید فکر کنیم و سوالات بیشتری در مورد دنیای اطراف خود بپرسیم.

بنابراین، دفعه بعد که با دوستان خود یک بازی یا مسابقه انجام می دهید، افکار گیج کننده او در مورد حرکت را به یاد بیاورید.

فقط به یاد داشته باشید، حتی اگر به نظر می رسد که رسیدن به پایان غیرممکن است، این خود سفر است که مهم و سرگرم کننده است.

بنابراین، به کاوش، بازی و یادگیری بیشتر در مورد دنیای شگفت انگیزی که در آن زندگی می کنیم ادامه دهید.

 

ایستگاه فکر

 ارسطو درباره حرکت گفته است که:«دیدن حرکت آسان است اما درک آن دشوار.» درباره ی حرکت فکر کنید.آیا چون حرکت را می بینید متوجه آن می شوید؟ یا به دلیل دیگری می فهمید که چیزی حرکت می کند؟

 

داستان کوتاه

روزی روزگاری لاک پشتی دانا بود به نام تاگو. او معتقد بود که اگر باید به سمت دری بروید، ابتدا باید تا نیمه راه بروید، سپس دوباره تا نیمه دیگر راه بروید و غیره…

او فکر می کرد که شما واقعاً هرگز به در نخواهید رسید زیرا همیشه مسافت های کوچک تری برای طی کردن وجود دارد.

سایر حیوانات فکر می کردند ایده تاگو بسیار احمقانه است، اما همین ایده آنها را به فکر فرو برد.

آنها متوجه شدند که شاید برخی چیزها بی پایان باشند، مانند شمردن اعداد یا تقسیم فاصله ها.

حیوانات در مورد این ایده فکر می کردند که ممکن است انجام برخی چیزها غیرممکن به نظر برسد.

دوستان تاگو شروع کردند به دیدن جهان به گونه ای دیگر و قدردان زیبایی و امکانات بی پایان آن بودند.

یاد گرفتند که گاهی سفر مهمتر از مقصد است

و به این ترتیب، دیدگاه های غیر معمول تاگو همه را وادار کرد تا خارج از چارچوب فکر کنند.

حیوانات کنجکاوی و خلاقیت تازه کشف شده خود را با هم جشن گرفتند.