نفتی های آمریکا با یک میلیارد دلار به کمک ترامپ آمده اند/ شاهزادگان نفتی کاملا غمگین هستند!

به گزارش ایرامکس، هشت سال پیش در همین روزها جنگ انتخاباتی بین دو کاندیدای حزب دموکرات و جمهوری خواه در ایالات متحده به اوج خود رسیده بود. در یک سو هیلاری کلینتون کارکشته در سیاست و اردوگاه پیچیده حزب دموکرات قرار داشت و در سوی دیگر، کاندیدایی نسبتا ناشناخته اما پرسروصدا که دنیای سیاست از او هیچ نشانی در خود نمی یافت.

روزنامه اعتماد نوشت:محفل های عمومی و حتی شاید تخصصی در بیشتر نقاط دنیا که انتخابات ریاست جمهوری در امریکا را دنبال می کنند، روی اسب آبی هیلاری کلینتون شرط بسته بودند. هیچ کس گمان نمی کرد و ظن نمی برد که آن ناشناخته پرحاشیه سرخ موی در اتاق بیضی شکل کاخ سفید سردمدار شود. اما شد و شد آنچه ها که شد. امروز دور گردون باز بر همان مدار چرخیدن گرفته است. یک سوی دعوا جو بایدن قرار دارد و در سوی دیگر باز همان بی تاب پرحاشیه، دونالد ترامپ، اسب می تازاند. اویی که می گوید اگر ببازد جنگ داخلی در امریکا راه خواهد افتاد یا دست کم آشوب کپیتل هیل تکرار خواهد شد.

جدا از اینکه چه کسی زمام امور را در چهار سال آینده در کاخ سفید به دست می گیرد، برای اهالی رسانه و مطبوعات همواره این مهم است که چراغی بر تاریکی این آشفته بازار بتابانند، زوایا و گوشه های تاریک آن را ببینند و بیش و کم چشم اندازی بیابند که صندلی اتاق بیضی شکل را چه کسی به کام امیال و آرزوهای خود خواهد کشید. چنانکه هشت سال پیش نگارنده همین آوا در یکی از روزنامه های کشور پیروزی ترامپ را در ناباوری همگان پیش بینی کرده بود. همین نگارگر کمینه اصوات در قاب جمله ها و کلمات، شش ماه پیش از انتخابات چهار سال گذشته نیز پیروزی بایدن را بر ترامپ در روزنامه دیگری از پیش سنجیده بود.

حالا یک بار دیگر به همان شش ماه پیش از دور دیگری از انتخابات رسیده ایم. دلمشغولی های رسانه ای بر آن می دارد تا بار دیگر آن کنیم که در دو دور قبل دست یازیده بودیم. پیش بینی ها از آن جهت سودمند است که خود را برای دورانی که در پیش می آید مهیا سازیم، راهبردها را در نظر بگیریم، تاکتیک ها را بازنگریم، سیاست ها را اندیشه کنیم و…

اما جست وجوها و جست و خیزهای رسانه ای چنین می گوید که در دور تازه انتخابات ریاست جمهوری در امریکا، نفت محوری ترین مباحث و تعیین کننده زمامدار کاخ سفید خواهد بود، چراکه برای نفت سخن بر سر بودن یا نبودن است . در این تاثیرگذارترین بند تاریخ معاصر جهان، شاهزاده نفت کاملا غمگین است. شاهزادگان نفت می دانند که شوخی <پادشاهی از نیویورک> چارلی چاپلین روی صحنه نیست که تماشای آن را با دود سیگار و شکستن تخمه روی صندلی های سالن نمایش سپری کنند. اینجا یا باید بمانند یا برای همیشه بروند.

جنگ حیات نفت با دنیای برساخته تجدیدپذیرهاست. انتخاب بین بودن یا نبودن است. جو بایدن و حزب دموکرات در سیاست های اعلامی خود در شش ماه مانده به انتخابات سال 2020، گذار از نفت و برپا ساختن مزارع بی حد و شمار انرژی های تجدیدپذیر را شعار اصلی و مکتوب خود اعلام کردند. جو بایدن در همان روزهای اول ریاستش بر کاخ سفید، قرارداد خط لوله کیستون که نفت آلبرتای کانادا را به امریکا انتقال می داد، لغو کرد. او در ادامه هر گونه حفاری نفت و گاز در سرزمین های فدرال را منع کرد، در دستوری محرمانه، پالایشگاه های امریکا را از صادرات محصولات خود بازداشت و اخیرا ساخت کارخانه های ال ان جی در سواحل خلیج مکزیک را ممنوع ساخت.

بایدن در نخستین نشستش با اهالی کاپ یا همان نشست آب و هوایی سازمان ملل متحد در کاپ26 گلاسکو در سال 2021 چنان عرصه را بر نفت آوران تنگ کرد که مدیران بزرگ نفت به سکته افتاده بودند. او در گلاسکو جوی برپا ساخت که سخن گفتن از نفت گناهی بزرگ و نابخشودنی می نمود. بایدن همین عمل ها را در کاپ 27 شرم الشیخ و کاپ 28 امارات هم پی گرفت. اما در دو نشست اخیر دیگر آن بایدن سردمدار که می خواست نفت را بکشد، نبود. او و سیاست هایش آشکارا تضعیف شده بودند و نفت آوران او و سیاست ها و مدیرانش را به گوشه رینگ در زیر ضربات مشت های آونگین خود سپرده بودند. حالا نفتی های امریکا با یک میلیارد دلار پول به کمک کمپین ترامپ آمده اند.

23302