تاریخچه فرودگاه بین المللی دزفول

فرودگاه بین المللی دزفول، نه تنها یک نقطه اتصال هوایی در شمال خوزستان به شمار می رود، بلکه دروازه ای تاریخی با پیشینه ای پرفراز و نشیب است که از سال های دور و هدف گذاری های نظامی آغاز شده و تا امروز به عنوان یک فرودگاه مسافربری ادامه حیات داده است. این فرودگاه با وجود نام بین المللی، در آبان ماه ۱۴۰۲ با تصویب هیئت وزیران رسماً به این عنوان ارتقا یافت، اما همچنان بیشتر پروازهای آن داخلی است و ابهاماتی در خصوص قدمت و کاربری اش برای بسیاری از افراد وجود دارد.

سفر به دل تاریخ این فرودگاه، ما را به دهه های گذشته می برد و داستان تأسیس آن را از زبان مهندسان ایتالیایی، تا تبدیل شدن به یکی از مهم ترین پایگاه های هوایی کشور، و سپس نقش آفرینی حیاتی در دوران دفاع مقدس روایت می کند. این فرودگاه که امروز امکانات و مسیرهای پروازی داخلی را ارائه می دهد، همواره در کانون توجه توسعه دهندگان منطقه قرار داشته و به عنوان تنها فرودگاه شمال خوزستان، نقشی کلیدی در زیرساخت های حمل ونقل هوایی، اقتصادی و اجتماعی ایفا می کند. با کاوش در صفحات تاریخ، می توانیم به ابهامات پاسخ دهیم و تصویری شفاف از این میراث هوایی به دست آوریم.

از ایده تا واقعیت: سال های اولیه و تأسیس فرودگاه دزفول در دوره پهلوی

تصور کنید که در دهه های میانی قرن گذشته، در منطقه ای استراتژیک از ایران، نیاز به یک زیرساخت هوایی پیشرفته احساس می شود. همین نیاز بود که جرقه ساخت فرودگاه دزفول را زد؛ فرودگاهی که تاریخچه آن به دوره پهلوی بازمی گردد و رد پای مهندسان ایتالیایی را در خود جای داده است. ساخت این فرودگاه نه تنها یک پروژه عمرانی بزرگ بود، بلکه بازتابی از تفکرات استراتژیک آن زمان برای تقویت بنیه دفاعی کشور به شمار می رفت.

بنیان گذاری و اهداف اولیه

در سال های اولیه تأسیس، هدف اصلی از ساخت فرودگاه دزفول، کاملاً نظامی بود. این منطقه به دلیل موقعیت جغرافیایی حساس خود، نزدیکی به مرزهای غربی و قرار گرفتن در قلب خوزستان پر اهمیت، به مکانی ایده آل برای استقرار یک پایگاه هوایی تبدیل شد. مهندسان ایتالیایی، با تخصص و تجربه خود، نقش مهمی در طراحی و اجرای این پروژه ایفا کردند و زیرساختی مستحکم را بنیان نهادند. فرودگاه در حاشیه جاده دزفول به اندیمشک بنا شد، موقعیتی که از لحاظ لجستیکی و عملیاتی اهمیت فوق العاده ای داشت. در آن دوران، این فرودگاه به عنوان یک نقطه کلیدی برای پشتیبانی از عملیات های نظامی و تقویت توان هوایی کشور طراحی گردید و به تدریج جایگاه خود را در ساختار دفاعی ایران محکم کرد.

فرودگاه دزفول، شاهدی بر تلاقی نیازهای دفاعی و نبوغ مهندسی در دهه های میانی قرن گذشته است؛ یک زیرساخت حیاتی که با نگاهی به آینده ساخته شد.

تغییر کاربری به پایگاه چهارم شکاری

با گذشت زمان و نیازهای رو به رشد نظامی، فرودگاه دزفول به یکی از مهم ترین پایگاه های هوایی کشور تبدیل شد و نام «پایگاه چهارم شکاری» را بر خود گرفت. این تغییر نام تنها یک عنوان جدید نبود، بلکه نمایانگر ارتقاء جایگاه و افزایش مسئولیت های این مرکز حیاتی بود. در این پایگاه، انواع هواپیماهای شکاری و یگان های عملیاتی مستقر شدند و آموزش ها و تمرینات گسترده ای به منظور آماده سازی برای هرگونه تهدید احتمالی صورت می گرفت. پایگاه چهارم شکاری دزفول، به دلیل موقعیت استراتژیک خود، به یکی از خطوط مقدم دفاع هوایی کشور تبدیل شد و خلبانان و پرسنل آن، خود را برای حفاظت از آسمان ایران آماده می کردند. این دوران، نقطه عطفی در تاریخ فرودگاه دزفول بود که ماهیت نظامی آن را بیش از پیش تثبیت کرد و آن را در کانون توجهات دفاعی قرار داد.

قلب تپنده دفاع: نقش حیاتی فرودگاه دزفول در دوران دفاع مقدس

تاریخ معاصر ایران با هشت سال دفاع مقدس گره خورده است و در این نبرد نابرابر، برخی نقاط جغرافیایی به نمادی از مقاومت و ایثار تبدیل شدند. فرودگاه دزفول، با سابقه ای نظامی و موقعیتی استراتژیک، یکی از همین نقاط بود که در طول جنگ ایران و عراق، نقش حیاتی و فراموش نشدنی ایفا کرد. این فرودگاه نه تنها یک پایگاه هوایی، بلکه پناهگاه امید و کانون سازماندهی عملیات های هوایی در یکی از حساس ترین جبهه های نبرد بود.

پشتیبانی از عملیات هوایی

با شروع جنگ تحمیلی، فرودگاه دزفول فوراً به یکی از مراکز اصلی عملیات های هوایی علیه متجاوزان بعثی تبدیل شد. موقعیت آن در شمال خوزستان، نزدیک به خطوط مقدم جبهه، به خلبانان امکان می داد تا با صرف کمترین زمان و سوخت، به اهداف تعیین شده در عمق خاک دشمن رسیده و بازگردند. صدای غرش هواپیماهای شکاری که از باند این فرودگاه به پرواز درمی آمدند، نویدبخش حمایت از نیروهای زمینی و دفع حملات هوایی دشمن بود. این پایگاه، مرکزی برای نگهداری، تعمیر و نگهداری هواپیماها، تأمین سوخت و تسلیحات، و همچنین برنامه ریزی عملیات های پیچیده هوایی بود. از حملات به مواضع دشمن گرفته تا عملیات های شناسایی و پشتیبانی نزدیک هوایی، فرودگاه دزفول در بسیاری از عملیات های مهم جنگ، نقش محوری ایفا کرد و به استحکام دفاعی کشور در برابر تهاجمات دشمن کمک شایانی نمود. با وجود آسیب های فراوان ناشی از حملات موشکی و بمباران های دشمن، این فرودگاه هرگز از کار نیفتاد و هر بار با همت پرسنل و نیروهای متخصص، بازسازی و آماده عملیات مجدد می شد.

مقاومت و ایستادگی

در طول هشت سال جنگ، فرودگاه دزفول و پایگاه چهارم شکاری، شاهد شجاعت و ایثار بی بدیل خلبانان، افسران فنی و تمامی پرسنلی بود که جان بر کف، وظایف خود را به انجام می رساندند. بسیاری از قهرمانان نیروی هوایی، پروازهای خود را از این پایگاه آغاز کردند و برای دفاع از ناموس و خاک وطن به شهادت رسیدند. این فرودگاه، نمادی از مقاومت مردم دزفول و شمال خوزستان نیز بود که با وجود بمباران های شدید و موشک باران های بی امان، ایستادگی کردند و پشتیبان نیروهای مسلح بودند. داستان های بی شماری از ایثار و از خودگذشتگی در دل این فرودگاه نهفته است؛ از پروازهای جسورانه در دل آتش دشمن تا تلاش های شبانه روزی برای حفظ و نگهداری هواپیماها. این روحیه مقاومت و ایستادگی بود که پایگاه چهارم شکاری دزفول را به یک دژ مستحکم در برابر متجاوزان تبدیل کرد و نقش آن را در پیروزی نهایی، بی بدیل ساخت.

گذار از نظامی به مسافربری: تحولات پس از انقلاب و دوران معاصر

با پایان یافتن دوران پر تب و تاب جنگ و فرارسیدن دوران بازسازی و توسعه، نیازهای کشور نیز دستخوش تغییر شد. فرودگاه دزفول، که تا پیش از آن عمدتاً کاربری نظامی داشت، رفته رفته مسیر جدیدی را برای خدمت رسانی به مردم منطقه در پیش گرفت. این گذار از یک پایگاه نظامی استراتژیک به یک مرکز حمل ونقل مسافربری، فصلی تازه در تاریخ این فرودگاه گشود و امیدها را برای توسعه شمال خوزستان زنده کرد.

تغییر نیازها و رویکردها

پس از انقلاب اسلامی و به ویژه پس از پایان جنگ تحمیلی، توجه به توسعه زیرساخت های غیرنظامی و رفاهی در سراسر کشور افزایش یافت. منطقه شمال خوزستان، با شهرهای پرجمعیت مانند دزفول، اندیمشک و شوش، فاقد یک فرودگاه فعال مسافربری بود که بتواند نیازهای مردم را برای سفرهای هوایی برآورده کند. این کمبود، ضرورت ایجاد امکانات پروازی برای شهروندان را بیش از پیش نمایان ساخت. با توجه به وجود فرودگاه و زیرساخت های آماده در پایگاه چهارم شکاری، تصمیم بر آن شد که بخشی از این مجموعه به پروازهای غیرنظامی و مسافربری اختصاص یابد. این رویکرد، نه تنها هزینه های ساخت فرودگاهی جدید را کاهش می داد، بلکه به سرعت بخشیدن به روند ایجاد دسترسی هوایی برای مردم منطقه کمک می کرد. در نتیجه، برنامه ریزی برای اختصاص دادن فضای لازم و ایجاد ترمینال مسافربری آغاز شد تا فصل جدیدی در خدمت رسانی به مردم گشوده شود.

آغاز به کار رسمی پروازهای مسافربری

با تلاش های گسترده و آماده سازی زیرساخت های لازم، سرانجام در سال ۱۳۸۶ (برخی منابع سال ۱۳۸۸ را ذکر می کنند که به نظر می رسد زمان بهره برداری کامل یا افزایش پروازها بوده باشد)، فرودگاه دزفول به طور رسمی فعالیت های مسافربری خود را آغاز کرد. این تاریخ، نقطه عطفی در تاریخ این فرودگاه بود؛ جایی که برای اولین بار، مردم منطقه می توانستند از طریق پروازهای داخلی به مقاصد مهم کشور سفر کنند. آغاز به کار پروازهای مسافربری، ابتدا با تعداد محدودی پرواز و مقاصد خاص شروع شد و به تدریج گسترش یافت. شرکت های هواپیمایی مانند ماهان و آسمان، از اولین ایرلاین هایی بودند که پروازهای خود را از این فرودگاه آغاز کردند و به تهران و دیگر شهرهای بزرگ کشور متصل شدند. این اتفاق، نه تنها موجب تسهیل سفرهای مردم شد، بلکه تأثیر مثبتی بر اقتصاد محلی و صنعت گردشگری منطقه شمال خوزستان نیز گذاشت.

توسعه زیرساخت های مسافربری

با گذشت زمان و افزایش تعداد مسافران، نیاز به توسعه و بهبود زیرساخت های بخش مسافربری فرودگاه دزفول احساس شد. اگرچه این فرودگاه در ابتدا از امکانات پایگاه نظامی استفاده می کرد، اما برای ارائه خدمات بهتر به مسافران و استانداردهای هواپیمایی کشوری، نیازمند تغییرات اساسی بود. ساخت ترمینال های جدید، تجهیزات ناوبری پیشرفته، پارکینگ های وسیع تر و بهبود امکانات رفاهی مانند کافه ها و رستوران ها، از جمله برنامه های توسعه ای بود که در دستور کار قرار گرفت. این اقدامات با هدف افزایش ظرفیت فرودگاه، بهبود تجربه سفر برای مسافران و ارتقاء سطح ایمنی و کارایی عملیات پروازی انجام شد. با این تحولات، فرودگاه دزفول به تدریج خود را برای ایفای نقشی پررنگ تر در شبکه حمل ونقل هوایی کشور آماده کرد و به عنوان یک مرکز مهم برای دسترسی هوایی به شمال خوزستان شناخته شد.

معمای بین المللی: بررسی وضعیت کنونی و ابهامات موجود

عنوان بین المللی که در کنار نام فرودگاه دزفول قرار گرفته است، همواره پرسش ها و ابهامات زیادی را در اذهان عمومی و مسافران ایجاد کرده است. آیا این عنوان صرفاً یک نام گذاری است، یا واقعاً فرودگاه دزفول پروازهای بین المللی دارد؟ برای رسیدن به پاسخ این سوال، باید به جزئیات و مصوبات رسمی رجوع کرد و تفاوت های ماهیتی را روشن ساخت.

بررسی عنوان بین المللی

در سال های اخیر، موضوع بین المللی شدن فرودگاه دزفول بارها مطرح شده بود و سرانجام در آبان ماه ۱۴۰۲، با تصویب هیئت وزیران جمهوری اسلامی ایران، فرودگاه دزفول رسماً به یک فرودگاه بین المللی ارتقا یافت. این مصوبه به معنای تأیید رسمی وضعیت مرز هوایی برای این فرودگاه است که به آن اجازه می دهد پروازهای بین المللی را میزبانی کند. اما نکته مهم اینجاست که ارتقاء رسمی یک فرودگاه به بین المللی به معنای برقراری فوری و گسترده پروازهای خارجی نیست. این عنوان، بیشتر به پتانسیل و آمادگی زیرساختی برای پذیرش پروازهای بین المللی اشاره دارد و نیاز به فراهم سازی امکانات گمرکی، گذرنامه، قرنطینه و همچنین تقاضای کافی برای مقاصد خارجی دارد. در حال حاضر، با وجود این مصوبه، پروازهای بین المللی منظمی از فرودگاه دزفول برقرار نیست و اغلب پروازها به مقاصد داخلی محدود می شوند. این موضوع، دلیل اصلی سردرگمی بسیاری از مسافران و منتقدان است که با دیدن عنوان بین المللی، انتظار پروازهای خارجی را دارند.

توضیح تفاوت فرودگاه مرز هوایی و بین المللی عامل

برای درک بهتر وضعیت فرودگاه دزفول، لازم است تفاوت بین دو اصطلاح مرز هوایی و فرودگاه بین المللی عامل را توضیح دهیم. فرودگاه مرز هوایی به فرودگاهی گفته می شود که از نظر قانونی و مصوبات دولتی، اجازه پذیرش و اعزام پروازهای بین المللی را دارد و زیرساخت های اولیه برای کنترل های مرزی در آن پیش بینی شده است. این وضعیت، یک پیش نیاز برای شروع پروازهای خارجی است. اما فرودگاه بین المللی عامل فرودگاهی است که علاوه بر داشتن عنوان مرز هوایی، به طور منظم و فعالانه پروازهای بین المللی را میزبانی می کند و تمامی امکانات عملیاتی و خدماتی برای مسافران بین المللی در آن به طور کامل فعال است. فرودگاه دزفول با مصوبه اخیر، به وضعیت مرز هوایی ارتقا یافته است، اما هنوز به طور کامل به یک فرودگاه بین المللی عامل تبدیل نشده است؛ چرا که پروازهای بین المللی منظم در آن برقرار نیست و ممکن است هنوز برخی زیرساخت های خاص این نوع پروازها در حال تکمیل باشد یا نیاز به تقاضای بازار باشد.

پاسخ به اعتراضات و ابهامات مطرح شده توسط کاربران

برخی از کاربران و منتقدان، با توجه به مشاهده پروازهای محدود داخلی از فرودگاه دزفول، این پرسش ها را مطرح می کنند که آیا فقط به تهران پرواز دارد؟ یا فرودگاهی که به سه شهر پرواز دارد، فرودگاه داخلی و محلی است نه بین المللی. و حتی آیا واقعاً قدیمی است؟ برای پاسخ به این ابهامات باید گفت که:
اولاً، فرودگاه دزفول علاوه بر تهران، به مقاصد دیگری همچون مشهد و شیراز نیز پرواز دارد، هرچند ممکن است تعداد و زمان بندی پروازها به اندازه فرودگاه های بزرگ تر نباشد. این موضوع ناشی از حجم تقاضا و سیاست گذاری شرکت های هواپیمایی است.
ثانیاً، قدمت فرودگاه دزفول به بخش نظامی و پایگاه چهارم شکاری آن بازمی گردد که یکی از قدیمی ترین و مهم ترین پایگاه های هوایی ایران است. بخش مسافربری آن در سال ۱۳۸۶ راه اندازی شده و نسبت به بخش نظامی، جدیدتر محسوب می شود. بنابراین، عنوان قدیمی بودن مربوط به کل مجموعه فرودگاهی و پایگاه نظامی آن است، نه فقط بخش مسافربری.
ثالثاً، عنوان بین المللی همانطور که توضیح داده شد، یک مصوبه رسمی و حقوقی است که پتانسیل را نشان می دهد و به معنای پروازهای فعال بین المللی نیست. این فرودگاه اکنون آماده پذیرش پروازهای خارجی است، اما فعال سازی عملیاتی آن نیاز به گذر زمان و برنامه ریزی های آتی دارد. این شفاف سازی ها به درک بهتر وضعیت کنونی فرودگاه دزفول و ابهامات پیرامون آن کمک می کند.

فرودگاه دزفول امروز: امکانات، مسیرها و دسترسی ها

فرودگاه دزفول، با وجود پیشینه نظامی و تحولات فراوان، امروز به عنوان یک مرکز حیاتی برای ارتباط هوایی شمال خوزستان شناخته می شود. این فرودگاه با ارائه خدماتی مشخص و مسیرهای پروازی داخلی، تلاش می کند تا نیازهای مسافران منطقه را برآورده سازد. آشنایی با امکانات، مسیرهای فعال و راه های دسترسی به این فرودگاه، برای هر مسافری ضروری است.

امکانات و خدمات

فرودگاه دزفول، هرچند به بزرگی و گستردگی فرودگاه های بزرگ بین المللی ایران نیست، اما امکانات ضروری و کاربردی را برای مسافران خود فراهم آورده است. یک پایانه مسافری مجهز، فضایی نسبتاً راحت و آرام را برای انتظار مسافران ایجاد می کند. پارکینگ وسیع فرودگاه این امکان را به مسافران می دهد تا خودروهای شخصی خود را با اطمینان خاطر پارک کرده و نگران امنیت آن ها نباشند.
در داخل ترمینال، کافه ها و رستوران های کوچکی وجود دارند که انواع نوشیدنی و خوراکی را ارائه می دهند و فرصتی برای استراحت و رفع خستگی قبل یا بعد از پرواز فراهم می کنند. علاوه بر این، خدمات اولیه دیگری نظیر بسته بندی بار برای اطمینان از سلامت وسایل، سرویس های بهداشتی تمیز و امکانات مخصوص افراد دارای نیازهای ویژه برای تسهیل تردد آن ها، در دسترس هستند. این امکانات، تجربه سفری مطلوب را برای مسافران این فرودگاه به ارمغان می آورد.

مسیرهای پروازی داخلی و شرکت های هواپیمایی فعال

در حال حاضر، فرودگاه دزفول عمدتاً به مقاصد داخلی پرواز دارد و نقش مهمی در اتصال شمال خوزستان به پایتخت و دیگر شهرهای بزرگ ایفا می کند. پروازهای اصلی این فرودگاه به مقصد تهران انجام می شود که روزانه چندین نوبت پرواز رفت و برگشت را شامل می شود. علاوه بر تهران، گاهی پروازهایی به مقاصد دیگری مانند مشهد و شیراز نیز برقرار می شود، هرچند که این پروازها ممکن است به صورت روزانه نباشند و با توجه به فصول و تقاضا، متغیر باشند. شرکت های هواپیمایی معتبری همچون ماهان، معراج، ایران ایر تور و آسمان، از جمله ایرلاین های فعالی هستند که در این فرودگاه خدمات پروازی ارائه می دهند. این شرکت ها تلاش می کنند تا با ارائه خدمات با کیفیت و حفظ استانداردهای ایمنی، سفری راحت و مطمئن را برای مسافران فراهم آورند. باید توجه داشت که فرودگاه دزفول بیشتر به عنوان یک فرودگاه داخلی با پتانسیل بین المللی شناخته می شود.

راه های دسترسی به فرودگاه

برای دسترسی به فرودگاه دزفول، راه های مختلفی برای مسافران در نظر گرفته شده است. اصلی ترین و رایج ترین روش، استفاده از تاکسی های ویژه فرودگاه و همچنین تاکسی های اینترنتی است. این تاکسی ها به راحتی می توانند مسافران را از نقاط مختلف شهر دزفول و شهرهای اطراف به فرودگاه منتقل کرده یا پس از فرود، آن ها را به مقصد نهایی برسانند. با توجه به اینکه مسیر فرودگاه خارج از محدوده شهری است و خطوط اتوبوسرانی شهری به طور مستقیم به فرودگاه سرویس دهی نمی کنند، استفاده از تاکسی بهترین گزینه برای جابجایی به شمار می رود. مسافران می توانند با هماهنگی قبلی یا استفاده از اپلیکیشن های تاکسی اینترنتی، به راحتی به فرودگاه دسترسی پیدا کنند و از بابت حمل ونقل خود اطمینان خاطر داشته باشند.

چشم انداز آینده: برنامه های توسعه و نقش فرودگاه در منطقه

فرودگاه دزفول، با پیشینه ای غنی و جایگاهی منحصر به فرد به عنوان تنها فرودگاه شمال خوزستان، نقش کلیدی در توسعه این منطقه ایفا می کند. این فرودگاه نه تنها یک پل ارتباطی هوایی است، بلکه نیروی محرکه ای برای رشد اقتصادی و اجتماعی به شمار می رود. از این رو، برنامه های گسترده ای برای توسعه و ارتقاء آن در نظر گرفته شده تا بتواند در آینده ای نزدیک، به پتانسیل های کامل خود دست یابد.

برنامه های توسعه ای

یکی از مهم ترین محورهای توسعه فرودگاه دزفول، افزایش ظرفیت پروازها و گسترش شبکه پروازی آن است. این برنامه شامل افزایش تعداد پروازهای روزانه به مقاصد فعلی مانند تهران، مشهد و شیراز می شود، همچنین بررسی برای ایجاد مسیرهای پروازی جدید به سایر شهرهای ایران یا حتی کشورهای همسایه در دستور کار قرار دارد. این گسترش، نه تنها پاسخگوی نیازهای روزافزون مسافران خواهد بود، بلکه به توسعه گردشگری و تجارت در منطقه نیز کمک شایانی خواهد کرد.

بهبود زیرساخت ها نیز از اولویت های اصلی این برنامه ها محسوب می شود. ارتقاء باند فرودگاه برای پذیرش هواپیماهای بزرگ تر، به روزرسانی سیستم های ناوبری و کمک ناوبری برای افزایش ایمنی و کارایی عملیات پروازی، و گسترش پایانه های مسافری برای راحتی بیشتر مسافران، از جمله اقدامات حیاتی در این زمینه است.

افزایش امکانات رفاهی و تجاری نیز بخشی جدایی ناپذیر از چشم انداز آینده است. ایجاد فضاهای استراحت مدرن، افزایش تعداد رستوران ها، کافه ها و فروشگاه ها، می تواند تجربه مسافران را بهبود بخشیده و فرودگاه را به مرکزی جذاب تر برای گذران وقت تبدیل کند. این اقدامات با هدف تبدیل فرودگاه دزفول به یک مرکز حمل ونقل هوایی مدرن و کارآمد صورت می گیرد.

نقش اقتصادی و اجتماعی

فرودگاه دزفول به عنوان یک مرکز حمل ونقل هوایی، می تواند موتور محرکی برای توسعه اقتصادی منطقه باشد. افزایش پروازها و بهبود زیرساخت ها، زمینه را برای جذب سرمایه گذاری های جدید در حوزه های مختلف فراهم می آورد. این موضوع به ویژه در بخش های گردشگری، تجارت و خدمات هوایی از اهمیت بالایی برخوردار است و می تواند منجر به ایجاد فرصت های شغلی جدید برای جوانان منطقه شود. با افزایش دسترسی هوایی، پتانسیل های گردشگری دزفول و شهرهای اطراف، که دارای جاذبه های تاریخی و طبیعی فراوان هستند، بیش از پیش نمایان خواهد شد و می تواند به رونق اقتصادی منطقه کمک کند.

علاوه بر این، فرودگاه دزفول می تواند در توسعه پایدار و مسئولیت های زیست محیطی نیز نقش ایفا کند. برنامه هایی برای استفاده از فناوری های نوین جهت کاهش مصرف انرژی، مدیریت بهینه پسماند و کاهش اثرات زیست محیطی فعالیت های فرودگاهی در دستور کار قرار دارد. همچنین، افزایش تعامل و همکاری با جامعه محلی، از طریق برنامه های آموزشی و کارآموزی برای جوانان، و توسعه کسب وکارهای محلی در فرودگاه، می تواند به بهبود وضعیت اقتصادی و اجتماعی جامعه منطقه کمک کند و پیوند فرودگاه را با مردم محکم تر سازد.

نتیجه گیری: تاریخچه ای زنده و آینده ای روشن

تاریخچه فرودگاه بین المللی دزفول، سرگذشتی پرفراز و نشیب از یک مرکز نظامی استراتژیک تا تبدیل شدن به دروازه هوایی شمال خوزستان را روایت می کند. این فرودگاه که با دستان مهندسان ایتالیایی بنیان نهاده شد و در دوران دفاع مقدس به قلب تپنده مقاومت هوایی کشور بدل گشت، امروز فصلی جدید از خدمت رسانی به مردم را آغاز کرده است. از اهداف اولیه نظامی تا توسعه بخش مسافربری و در نهایت، ارتقای رسمی به عنوان یک فرودگاه بین المللی در آبان ماه ۱۴۰۲، دزفول مسیری طولانی و پربار را طی کرده است.

اگرچه عنوان بین المللی فعلاً بیشتر به پتانسیل و آمادگی زیرساختی اشاره دارد و پروازهای خارجی منظمی از آن برقرار نیست، اما چشم انداز آینده این فرودگاه بسیار روشن به نظر می رسد. برنامه های توسعه ای گسترده برای افزایش ظرفیت پروازها، بهبود زیرساخت ها و گسترش امکانات رفاهی، نویدبخش آینده ای پررونق برای این مرکز هوایی است. فرودگاه دزفول نه تنها به تسهیل سفرهای داخلی کمک می کند، بلکه نقشی حیاتی در توسعه اقتصادی و اجتماعی منطقه، جذب گردشگر و سرمایه گذار ایفا خواهد کرد. این فرودگاه، با حفظ جایگاه تاریخی خود، آماده است تا در دهه های آینده نیز به عنوان یکی از نقاط کلیدی در شبکه حمل ونقل هوایی ایران بدرخشد و شمال خوزستان را به دیگر نقاط کشور و جهان متصل سازد.